Voor mij gaat minimaliseren verder dan enkel het wegdoen van spullen. Minimaliseren is een levensstijl die ik in alle aspecten van mijn leven probeer te implementeren. Het maakt mijn leven eenvoudiger.
Denk zo maar aan het minimaliseren in sociale verplichtingen (door gewoon eens vriendelijk te bedanken in plaats van overal ja op te zeggen). Of je enkel te omringen met mensen die jou energie geven en waar je naar op kijkt (je hoeft niet iedereen leuk te vinden en niet iedereen vindt jou leuk en dat is helemaal oké).
Zo stopte ik twee jaar geleden met het drinken van alcohol na het doormaken van een heel enge paniekaanval. Ik had als psychiatrisch verpleegkundige uiteraard al van paniekaanvallen gehoord en ze ook gezien, maar er een zelf doormaken heeft me erg door elkaar geschud. Op het moment van de aanval zelf dacht ik niet dat ik het ging overleven. Ik zat helemaal alleen, in het midden van de nacht poedelnaakt en zwetend op de badkamergrond en wist niet wat er gebeurde. Hyperventilerend had ik bijna de hulpdiensten gebeld, maar gelukkig ging het na een tijdje iets beter.
Het is pas toen ik daarna mijn symptomen aan mijn man had verteld en hij op google ging zoeken dat we ontdekten dat het een nachtelijke paniekaanval was...
De weken daarna ging ik op zoek naar oplossingen, naar oorzaken, naar manieren om dit nooit of te nimmer te moeten meemaken. Zo deed ik bijvoorbeeld enkele sessies bij een arts die ademtherapie aanbood. Ik leerde mediteren en probeerde dit ook elke dag toe te passen. Ik stopte met het drinken van caffeïne (niet dat ik dat erg veel dronk maar zo af en toe een tasje koffie smaakte me wel) en alcohol. Want dit waren na wat opzoekwerk allemaal triggers om een volgende paniekaanval in de hand te werken.
In de voorbije twee jaar heb ik nog heel sporadisch een glaasje mee gedronken, ik kan de aantallen op één hand tellen.
Zo eens bij de feestdagen een half glaasje cava en tijdens het drinken ontdekte ik al snel dat het meer voor de gezelligheid was dan voor de smaak.
Maar wat me opviel tijdens die enkele momenten dat ik nog eens een glaasje alcohol dronk is dat het mij minder stevig in mijn schoenen laat staan, het laat me wankelen op mijn benen - en dan bedoel ik niet omdat ik dronken ben - maar het zorgt er voor dat ik sneller begin te twijfelen. Niet op de momenten dat ik net dat glaasje op heb, maar in de daaropvolgende 24 uren.
Het maakt me onzeker, het laat me sneller meeslepen met anderen hun emoties en drama, het doet me minder goed bij mezelf blijven in lastige situaties.
En laat dat nu allemaal talenten zijn die me erg nauw aan het hart liggen, het zijn kwaliteiten waar ik doorheen de jaren heen heb in moeten oefenen om ze me meester te maken.
Nu ben ik vandaag heel dankbaar voor die laatste twee glazen alcohol de voorbije week (het was de verjaardag van mijn man), ze hebben me dit belangrijk inzicht gegeven. Ze hebben er voor gezorgd dat ik dit heb kunnen ontdekken en doen me weer heel zeker zijn van mijn keuze om echt voorgoed te stoppen met elk glas alcohol.
Wat me de voorbije twee jaren ook is opgevallen is dat er een heel ruim aanbod is van niet-alcoholische lekkere en gezonde drankjes. Ik moet het niet doen voor de smaak of voor de gezelligheid want een virgin-cocktail is even feestelijk!
Het stoppen met drinken van alcohol heeft mijn leven ook eenvoudiger gemaakt. Ik moet niet meer twijfelen of er nog een extra glas gedronken kan of mag worden. Geen alcohol geeft ook minder problemen, ruzies en woorden die je liever niet had gezegd. Ik kan me ook meer herinneren van een leuke avond uit met vrienden en die herinneringen maken me een heel dankbaar en gelukkig persoon.
Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen rond dit thema. Wees welkom om dit te delen via britt@ontwar.be.