We lijken de hele dag zo gehaast.
We moeten ons haasten om op tijd de kinderen op school af te zetten, dan nog wat haasten om op tijd op je werk te geraken.
Als we thuiskomen moet er nog snel gekuist worden, dus we zwieren (al stofzuigend) nog rap wat vuile kleren in het wasmachine.
En dan moeten we ook nog koken, liefst een gerecht dat snel en eenvoudig te maken is. Want ons energiepeil is ondertussen helemaal gezakt door ons de hele dag te ‘moeten’ haasten.
Maar eigenlijk hebben we allemaal wel tijd.
We denken dat we gehaast zijn. We maken onszelf dit wijs of laten het ons wijsmaken door onze omgeving, onze baas, onze partner, het verkeer. We worden de hele dag beïnvloed en gaan ons net gedragen zoals de habitat waarin we ons bevinden.
Op zo’n momenten probeer ik me eerst bewust te worden van mijn haastig gedrag en dan het volgende te denken:
'Als er geen mensenleven op het spel staat, dan heb ik tijd.'
Want die auto die als een gek probeert voorbij te steken,
en daardoor bijna tegen een tegenligger aan knalt,
die staat een kilometer verder gewoon aan hetzelfde rode licht te wachten.
En de mama die een race tegen de klok doet om haar huis te kuisen en de was op te hangen voor de kinderen thuiskomen van school,
laat van al dat zenuwachtig heen weer te lopen een stapel propere kleren of een open bus wasmiddel op de grond vallen, dat ook weer op gepakt en op gekuist moet worden. Waar ze helaas meer tijd mee kwijt is gespeeld dan gewonnen heeft.
En omdat we de hele dag gehaast zijn (of denken gehaast te zijn),
Voelen we ons ook de hele dag opgefokt, gestresseerd en uiteindelijk doodmoe.
We lopen onszelf voorbij terwijl dat eigenlijk helemaal niet moet.
Met dezelfde taken langzaam en bewust uit te voeren,
zijn we in totaal misschien enkele minuten langer ‘bezig’.
Maar kijk eens wat je ondertussen wint:
Je hebt het gevoel alle tijd van de wereld te hebben (en wees maar zeker, dat gevoel is onbetaalbaar)
Als je tegen een tempo werkt dat je geen energie kost, zal je aan het einde van de dag niet doodmoe zijn, maar misschien zelfs nog energie over hebben
Je bespaart je alle stress, zenuwen en opgefokte gevoelens (waardoor je uiteindelijk ook veel gezondheidsvoordelen zal winnen)
Je brengt je eigen leven (en dat van anderen) niet in gevaar door geen risicovol gedrag te vertonen (op de baan)
Je gunt jezelf de tijd om een taak langzaam en mindfull uit te voeren, waardoor je geest zich helemaal kan laten afglijden naar datgene waar jij (onderbewust) mee bezig bent, zodat je tot nieuwe inzichten kan komen of veel nieuwe en creatieve ideeën opdoet (waar je anders helemaal niet toe was gekomen)
Je laadt tijdens het uitvoeren van dagdagelijkse taken je mentale batterij op, waardoor je het gevoel hebt nog 100 nieuwe taken aan te kunnen
Je hebt meer voldoening van de taken die je doet én je kan tegelijkertijd genieten, waardoor deze opdrachten in de toekomst met veel meer goesting aangepakt zullen worden
En jij? Waarom denk jij gehaast te zijn?